Desire knows no bounds |
Sunday, February 10, 2002
نميدونم چرا وقتي آدم يه چيزي از خوانواده ش ميخواد،هميشه كلي بايد توضيح بده و دليل بياره،بعدشم معلوم نيست كه آيا اون كارو برات بكنن يا نه.اما كافيه به دوستت بگي،اونوقت هر كاري كه از دستش بر بياد برات انجام ميده بدون اينكه بخواي دليل رديف كني يا منت سرت بذاره يا بعدا به روت بياره.
من وقتي با دوستام هستم،خيلي احساس خوبي دارم،چون عوض اينكه بخوان راه حل ارائه بدن،فقط حرفامو گوش ميدن،اين چيزيه كه بيشتر آدما بهش نياز دارن.يعني دنبال اين نيستن كه كسي بهشون راه حل نشون بده،بلكه كسي رو ميخوان كه حرفاشونو بفهمه ، كسي كه مجبور نباشن احساسشون رو واسش ترجمه كنن،كسي كه سفيدي ها روخودش بخونه . ...من به يك رابطه يك بستگي پاك قناعت دارم... |
Comments:
Post a Comment
|