Desire knows no bounds |
Thursday, February 21, 2002
دو تا چيز:
يكي اينكه خورشيد خانوم هم از طرفدارهاي “انجمن شاعران مرده“ ست،بعضي وقتا آدما با وجود اينهمه تفاوت چقدر سليقه هاشون شبيه به هم از آب در مياد. يكي ديگه هم يه مطلب جالب خوندم تو يه جعبه شكلات ،در مورد هم نسلهاي جودي فاستر و نسل الان كه ميشن نسل دي كاپريو ! داشتم با خودم فكر مي كردم كه منهم احتمالا جزو نسل جودي فاستري ها محسوب مي شم.اما هنر پيشه هاي محبوب من جوليا رابرتز،تام هنكس ورابرت دنيرو هستن.از مل گيبسون هم به خاطر شيطنت خاصي كه تو نگاه و رفتارشه خوشم مياد. از جوليا رابرتز به اين خاطر خوشم مياد كه تو هر نقشي كه بازي كنه،آدم باورش مي كنه.از pretty woman گرفته تا “ارين برواكويچ“...يه جورايي مثل همين معتمد آريا ي خودمون از “عينك دودي“ گرفته تا “مهر مادري“ و“ روسري آبي“ و “گل پامچال“... .يا پرويز پرستويي از“ ليلي با من است“ گرفته تا “آژانس شيشه اي“... . |
Comments:
Post a Comment
|