Desire knows no bounds
|
Desire knows no bounds |
|
Saturday, January 25, 2003
دستی به ناحق فرود آمد ، و پشيمانی بعدش انگار اثر نداشت ...
کاش کمی هم حق انتخاب داشتيم ، کاش لااقل آن شب اتفاق نيفتاده بود ، يا کاش لااقل من بيننده اش نمی بودم . آقايون اصولا ديرتر عصبانی می شن . ولی وقتی عصبانی می شن ، به شدت موجودات ترسناکی از آب در ميان . معمولا زمان فوران خشمشون کوتاهه و بعد به سرعت پشيمون می شن . اما تو همون دقايق کذايی ، اگه نزديکشون باشی ، کاملا می تونی رگ های قرمز چشمشون رو ببينی و خشمشون رو با تمام وجودت احساس کنی . تو اون لحظه ها کاملا بی رحم می شن ، آستانهء تحريک عصبی شون به شدت پايين مياد و با کوچکترين جرقه ای بيشتر منفجر می شن . گاهی تو اون لحظات حرف هايی می زنن يا رفتاری از خودشون بروز می دن که در حالت عادی تصورش رو هم نمی تونی بکنی . اگه تو اون دقايق تو هم عصبانی باشی و سياست نداشته باشی ، فقط آتيش رو بيشتر شعله ور می کنی . مدت عصبانيت واقعی شون معمولا کوتاهه . و بعدش با پشيمونی عميقی همراهه . من هم مثل تو ، همونقدر که نمی تونم عصبانيتشون رو تحمل کنم ، به همون اندازه هم تحمل واکنش های پشيمونی شون برام سخته . موج ندامتی که تو رفتارشونه وقتی ميان بغلت می کنن ، با کلماتی که تو پشيمونی گم می شه ازت معذرت می خوان ، و چشم هايی که از شرم به پايين دوخته شده ، اما می تونی سرخی شون رو ببينی ، که اين بار قرمزی شون از سر خشم نيست ، ديدن تمام اين صحنه ها برات سخته . اما بايد گذشت دوست من . بايد بدونی که اين اتفاق ها نه فقط مال توه ، نه فقط مال من . تجربهء خيلی از ماست . بايد با درک اون باری که رو شونه هاشونه ، اون تعاريفی که باهاشون بزرگ شده ن ، اون قيودی که دست و پاشون رو بسته ، کمی خودمون رو دلداری بديم . می دونم يه عمر خشمت رو فرو خوردی ، می دونم . می دونم دلت می خواد فرياد بزنی ، شورش کنی ، تمام زنجير ها رو پاره کنی و چند لحظه ، فقط چند لحظه هم که شده برای خودت زندگی کنی . اما دردی دوا نمی شه . اونا هم منطق خودشون رو دارن ، باورهای خودشون رو ، تمناهای خودشون رو . و در نهايت اين من و تو هستيم که بايد حريم ها رو حفظ کنيم ، که بذاريم لااقل اين همزيستی تحميلی ، کمی هم مسالمت آميز باشه ، نه ؟ بذار کمی چشم هامون رو ببنديم و عبور کنيم بی سخنی . و باز هم فکر می کنم ديدن لحظات عصبانيتشون ، از صحنه های پشيمونی شون آسون تره . تحمل گريهء اون مرد هنوز هم برام سخته ، برای تو هم سخته ، مطمئنم . بيا بگذريم دوست من . ( منظورم از آقايون ، بعضی از آقايونه ، نه همه شون ، لطفا تعميم نديد ! ) |
|
Comments:
Post a Comment
|