Desire knows no bounds |
Monday, March 31, 2003
بعضی حس ها هستند که سیالند و روان . می آیند و می گذرند ، اما ردشان همیشه هست . انتهایی ندارد . مثل روانی جویبار آبی بر سینهء چمنزار . کافیست در کنارش قدم بزنی و خودت را بسپاری به دست روانیش . هر لحظه که بخواهی از خنکا و آرامشش محظوظ شوی بی دغدغهء ادامهء راه . همان دم که خسته ای و غبار گرفته ، با جرعه ای از آب زلالش رفع تشنگی کنی و تازه شوی ، و باز راهت را ادامه دهی و بدانی تا تو هستی و راه هست ، این جویبار هم هست تا شادمانه و بی دریغ قطره هایش را نثارت کند .
|
Comments:
Post a Comment
|