CARPE DIEM

Sunday, September 14, 2003

اگر از حال من خواسته باشی ، از اون لبخندهای جوليا رابرتز-وار رو لبمه اساسی ... از بناگوش شرقی گرفته تا بناگوش غربی ... همين جوری ها ، بی خود و بی جهت ... ولی خوب هست ديگه . کلی هم داره می چسبه .

×××××

اول بسم الله ، هنوز درست رو صندلی ننشسته بودم که برگشته می گه : چقدر از بابات دور شدی ! وقتی برگشت سراغت هيچی به روش نيار از چيزهايی که تو اين مدت کشيدی ، تو روش وای نستا ، به روی خودتم نيار . بذار حالا که برگشته ، شرمنده نشه .

يه لبخند تحويلش دادم و گفتم چشم .

بعد گفت : اين مامانت چی می خواد از جون تو ؟ چقد هی نگرانته ، غر غر می زنه بهت .

گفتم نمی دونم والا .

گفت يه گوشت در باشه و يه گوشت دروازه ، خيلی دوسِت داره .

گفتم چشم !

گفت رضا کيه ؟

گفتم هاها ، چطور مگه ؟

گفت : ..... ( اين قسمت بنابر پاره ای مسائل امنيتی شغلی ( ! ) سانسور می شود ! )

گفت ای بابا ، اين آقاهه همه جا هست که .

گفتم کدوم آقاهه ؟

گفت همونی که خيلی وقته روتو برگردوندی ازش .

گفتم خوب ؟

گفت هيچی ، خيالت راحت باشه . قسم خورده تا آخر همين جوری منتظرت وايسته و وای ميسته . هميشه مصرانه هست . نبودنش تو اين مدت قوی ترت کرده . .....

همين جوری مثل احمقا نگاش می کردم . گفت خوب ؟

گفتم خوب !

به آبی گفت تو از دست اين دوستت ديوونه نمی شی ؟ دق می ده آدمو ! اون بچه هم داغ دلش تازه شد و خلاصه دوتايی کلی ازم تعريف کردن !

وسط اين حرفا بقيه هم داشتن حدس می زدن که من شبيه کيَم . يه گوشم به دختر جنوبی بود و يه گوشم به اسم آدمايی که من شبيهشون بودم !

بقيهء تفاسيرش هم در همين راستا بود . يه ساعتی منو واسه خودم توضيح داد ! حوصله م ديگه سر رفته بود . طفلکی نمی تونست ظاهر منو با ذهنياتش درست حسابی ربط بده و کلی تلاش کرد تا اون دو تا شاخی که رو کله ش سبز شده بود زياد ديده نشه ! آخرشم از من گيج تر به نظر ميومد .

خانوم صاحبخونه هم که از اون خانومای گوگولی اينگليش اسپرت بود با کلی لبخند اومد ازم پرسيد : شما بودين که از رو سر دوستتون پريدين رو مبل چار زانو نشستين ؟!

منم خيلی خانومانه بهش لبخند زدم ، احتمالا فکر کرد اشتباه گرفته .

همينا ديگه ... يکی نيست بهم بگه آخه بچه جان ، تو که نه اعتقاد درست حسابی داری ، نه عقل درست حسابی ، اين همه هم گارد داری ، آخه واسه چی پا می شی می ری اين جور جاها !

ها راستی يه چيز ديگه هم گفت . گفت دلت اشتباه نمی گه ، هديه تو بده بهش . کسانی که زياد رنج می کشن و حرفايی رو که سزاوار شنيدنش نيستن تحمل می کنن ، حقشونه که همچين شادی های کوچيکی داشته باشن !

Comments: Post a Comment