Desire knows no bounds
|
Desire knows no bounds |
|
Thursday, October 23, 2003
ژاپنيسم مدرسه ای !
انگار مدارس هم دارن متحول می شن . چند تا از بهترين مدرسه های تهران رو می شناسم که دارن سيستمشون رو ژاپنيزه (!) می کنن . يعنی بالاخره به اين فکر افتادن که از سيستم آموزشی ژاپن الگو برداری کنن و متد های اونجا رو تو روش های آموزشی شون پياده کنن . از حالت حفظی بيان بيرون و بچه ها رو مفهومی تربيت کنن . خوب اين خيلی خوبه ، خودش يه قدم بزرگ محسوب می شه و انصافا تا جايی که من دارم می بينم ، خيلی خوب عمل کردن . اما يه جاهايی تلفيق بعضی از روش ها با فرهنگ ايرانی ، جدا آش شله قلمکار و مضحکی از آب در مياد . اما با اين حال وقتی آدم از دهن معلم يه مدرسه ای تو مايه های علوی و نيکان بشنوه که : " ما انتظار نداريم بچه ها مثلا در درس دينی يکی يکی بشينن حفظ کنن که جد فلان شخصيت مذهبی کی بوده ، اونم زمانی که حتا مشاهير سرزمين خودمون رو نمی شناسن . برای ما از درس دينی يک سال همين کافيه که برای بچه جا بيفته غيبت کار ناپسنديه . " ، خدائيش همينم خودش خيليه ! |
|
Comments:
Post a Comment
|