Desire knows no bounds |
Wednesday, November 24, 2004
...
تا وقتی که هنوز از بريدن حرف می زنيم، نبريده ايم تا وقتی هنوز آخر خطی را که رويش ايستاده ايم تصوير می کنيم، هنوز به آخر خط نرسيده ايم لحظه ی بريدن در سکوتی بی توضيح می گذرد با نگاهی بی جنبش و ايستا.. ساکن.. بی وزش.. نگاهی در عبور که به هيچ نقطه ای برای درنگ کردن چنگ نمی زند به طرزی غريب پذيرنده.. بی جان.. پر از رطوبت تسليم.. بی کلام.. بی حرف.. مثل واقعه ای به نهايت عادی.. عادی.. عادی.. ..... "خط خطی" |
Comments:
Post a Comment
|