Desire knows no bounds |
Thursday, July 28, 2005
حالا درسته که اين هفته هه از اساس هفته ی دوست نداشتنی ای بود
اما عوضش حالا اين روز آخری من يه ام پی تری دارم که همه ی آهنگای اين جا توشه همه ی همه ی همه شون واقعنی ِ واقعنی بعد حالا زير آوار يه عالمه دل تنگی اين روزهام همه جا که ساکت شد همه ی شهر که خوابيد چراغا رو خاموش می کنم رو به سقف ِ خالی دراز می کشم چشمامو می بندم بعد می ذارم لوپ شه هی لوپ شه هی لوپ شه هی لوپ شه . . . مثل من ِ اين روزها |
Comments:
Post a Comment
|