Desire knows no bounds |
Sunday, July 3, 2005
The Legend of 1900
خوب راستش با سينما پاراديزو قابل مقايسه نبود. اما بازم مثل بقيه ی کارهای تورناتوره لحظه های فانتزی - انسانی قشنگی تو فيلم بود که به يه بار ديدنش می ارزه. هرچند که منطق پايان فيلم اصلن متقاعد کننده نبود و يه جورايی آدم دلش يه پايان ديگه می خواست انگار. کلا منو ياد اون فيلمه که الان يادم نمياد اسمش چی بود و در مورد مسابقه ی اسب دوانی بود انداخت کلی. |
Comments:
Post a Comment
|