Desire knows no bounds
|
Desire knows no bounds |
|
Saturday, August 18, 2007
من ِ رنگ‌ناپذير را چه به آغشته‌گیِ قرمز تيره‌ی مُدام؟!
بر همگان واضح و مبرهن است که رنگ‌های مورد علاقه‌ی من والورهای مختلف سبز و زيتونی هستن با توناليته‌ی خاکی و سربازی. بنابراين اکثر لباس‌ها و کفش و کيف و ساير متعلقات مربوطه همه تو مايه‌های بژ روشن و اکر و سدری و خاکی ماکی و اينان. البته آبی و سورمه‌ای هم که حکايت جدای خودشونو دارن. اما جديدنا به شکل کاملا ناخوداگاهی قرمز تيره به جعبه‌ی رنگ‌هام اضافه شده. امروز طرحامو گذاشته بودم قاطی کاغذای ديگه روی ميز، همکار جان همين‌طور که داشت کارارو می‌ديد پرسيد اين طرحا رو تو زدی ديگه، نه؟ گفتم آره خوب، از کجا فهميدين؟ گفت از قرمزاش. تو همه کارات اين قرمزه هست! دقت کردم ديدم راست می‌گه. جديدنا تو همه چی‌م اين قرمزه نفوذ کرده. بعد خوب من اصولا آدم قرمزی نيستم. يعنی در واقع اصلن آدم رنگی‌ای نيستم، نوترَم. حالا اين جناب قرمز تيره چه جوری تونستن خودشونو به اين تابلويی چِپونيفای کنن تو رنگ‌های فيوريت من، لابد حکمتی داره که هنوز زوده من بفهمم. |
:*