Desire knows no bounds
|
Desire knows no bounds |
|
Saturday, September 29, 2007
درس يکم - 1
Gurdjieff - Tsabropoulos Prayer - 03 چَنت‌ها را هميشه دوست داشته‌ام. سرد و خنک و نيمه تاريک‌اند. با آفتابی کم‌رنگ که از پشت شيشه‌های تيفانی خودش را تابانده ميان فضا. گاهی آدم را دچار دل‌شوره‌ای آرام می‌کنند. دلت میخواهد سرت را قايم کنی ميان آن انحنای گودی گردن آدم کنار دستی‌ت و خيالت جمع شود حادثه‌ی ناگواری در راه نيست. Trios Morceaux2 - 07 نمی‌دانم چرا مرا ياد پروسه‌ی آرايش‌کردن می‌اندازد يا تزئين ديش غذای فرانسوی. بايد از جايی شروع کنی و مرحله به مرحله پيش بروی، نرم، زيبا، مطمئن و گام به گام. هر مرحله به نرمی روی مرحله‌ی ديگر می‌نشيند، با انحنايی تُرد و نازک، با لبخند؛ تا جايی که آيينه زيبا می‌شود از تصوير تو. |
|
Comments:
Post a Comment
|