Desire knows no bounds
|
Desire knows no bounds |
|
Wednesday, May 14, 2008
خيابون ولی‌عصر از ميرداماد به سمت پارک‌وی و تجريش، وقتی هوا بارونی‌ِ يواشِ به اين دو نفره‌ای باشه، يکی از نامجو-پذيرترين خيابونای دنياست.
بعد امروز نرسيده به عصر گمونم آقای اتوبان صدر يه نيم ساعت يه ساعتی پا شده بود رفته بود دست‌شويی‌ای جايی، بس‌که همه‌ی مسيرهای منتهی بهش رسمن خورده بود روی پاز. ولی جالبه‌ها، که آدما يه روز صبح پا شن ببينن اتوبان صدر نيست، جاشم هيچی نيست؛ يعنی مثه يه اتيکت کنده باشنش کاملن. |
سلام! تو منو نمی شناسی چون همین چند دقیقه پیش اینجا رو پیدا کردم. الان هم ایران نیستم ولیییی خونه مون ظفر بود و عاشق اون تیکه ولی عصر هستم؛ اونقدر که هر خیابونی رو که این ورا دوست داشته باشم، با همون ولی عصره مقایسه می کنم. خلاصه که جامونو این وقتا خالی کن