Desire knows no bounds |
Thursday, February 12, 2009
نگران نباش ماهِ من
اينجا همه ستارهاند اين رسمن يه کامپليمان عاشقانهی پدرسوختهوارانهست که من دوستمشه بد-لی. نقل از حافظهی نگارنده(گمونم از وبلاگ زاغارت بود در عهد ماضی) |
يادش يه خير يك
و اما دو
فكر كن در همون گذشتههاست كه میگم، خوب! درست كه اينجا همه ستارهاند، اما اين ماه فقط يكیش رو بيشتر اگه نخواد، اون وقت برا انتخاب كه پدرش بد جوری در میآد از بس كه نمیتونه به ستارهی خودش برسه، نه؟
این آسمان غمزده غرق ستارههاست