Desire knows no bounds |
Saturday, July 25, 2009
جیميل روزی زيادتا ميل داره توش ديگه، خب؟ بعد بيشتر ميلها هم دو سه خطیان، آدم فرت همون لحظه جواب میده و میره. بعد اما بعضی ميلها هستن در زندگانی، که فِرتای نيستن. واسه همون لحظه جواب دادن نيستن. بايد ستارهدارشون کنی بمونن واسه شب، واسه سر فرصت، که بيای پخش شی آرومآروم بخونیشون، بیگودر و بیجیتاک و بیسروصدا. بعد اينجوری میشه که تو امروز که يه روزِ نسبتن سر فرصتيه میری سراغ ستاردآيتمز و يه ميلای رو میبينی مال دوازده روز پيش که بايد همون شب جواب میدادی قاعدتن که همزمان شده بوده با يه اتفاق ناخوشايندی، که گذاشتیش واسه يه وقت خوشايندتری، که مونده تا حالا.
من دونقطه رومسياه. |
Comments:
Post a Comment
|