شاید یه وقت دیگه ام گفته باشم که میگن هنرمندا بازیگرا کارگردانا و اونایی که بنوعی توو کار سینما هستن یا سینما نمیرن یا کم میرن و اغلب صرفنظر از ماهیت و نوع فیلم از فیلم دیدن اون لذتی که آدمای معمولی می برن رو نمی برن . شاید یه دلیلش این باشه که از همه چم و خم فیلمسازی اطلاع دارن و یه جورایی نمیتونن مث آدمای معمولی اون ارتباط خاص رو که باعث لذت بردن میشه با فیلم برقرار کنن . حال اینا رو بعنوان مثال گفتم تا بگم خوندن کتابهای مردم شناسی ! و رفتار شناسی و روانشناسی و ...و همچنین ریز شدن در جزییات رفتار و کردار آدما میتونه باعث بشه یه جورایی آدم نتونه در رابطه و معاشرت با دیگران طرفنظر از خوب یا بد بودنشون عادی و معمولی باشه و مثلا لذت ببره چرا که همش حواسش به تجزیه و تحلیل رفتار و کردار و گفتار آدما جلب میشه و بر اساس کتابایی که توو این زمینه ها مطالعه کرده ناخودآگاه هر حرکت و حرف و رفتار طرف رو میذاره زیر میکروسکوپ تجزیه و تحلیل و ... و اونوقت میشه اون مثلا کارگردانی که موقع فیلم دیدن فقط حواسش به ریزه کاری ها و چگونگی ساخته شدن اون فیلمه و چون خودش اینکاره هست احیانا" بیشتر ایرادات و اشکالات فیلمو میبینه تا لذت بردن از فیلم . اینهمه روده درازی کردم تا بگم یه وقتایی شاید ندونستن بعضی چیزا خیلی هم بد نیس . مثلا اگه همه خلایق کاملا از پشت صحنه و چگونگی فیلم سازی و حقه های سینمایی و ...مطلع بودن آیا دیگه میتونستن اینجوری با دیدن یه فیلم اکشن هیجان زده بشن یا با دیدن صحنه های غمناک و مثلا مردن قهرمان فیلم اینهمه اشک بریزن ؟
شاید یه دلیلش این باشه که از همه چم و خم فیلمسازی اطلاع دارن و یه جورایی نمیتونن مث آدمای معمولی اون ارتباط خاص رو که باعث لذت بردن میشه با فیلم برقرار کنن .
حال اینا رو بعنوان مثال گفتم تا بگم خوندن کتابهای مردم شناسی ! و رفتار شناسی و روانشناسی و ...و همچنین ریز شدن در جزییات رفتار و کردار آدما میتونه باعث بشه یه جورایی آدم نتونه در رابطه و معاشرت با دیگران طرفنظر از خوب یا بد بودنشون عادی و معمولی باشه و مثلا لذت ببره چرا که همش حواسش به تجزیه و تحلیل رفتار و کردار و گفتار آدما جلب میشه و بر اساس کتابایی که توو این زمینه ها مطالعه کرده ناخودآگاه هر حرکت و حرف و رفتار طرف رو میذاره زیر میکروسکوپ تجزیه و تحلیل و ...
و اونوقت میشه اون مثلا کارگردانی که موقع فیلم دیدن فقط حواسش به ریزه کاری ها و چگونگی ساخته شدن اون فیلمه و چون خودش اینکاره هست احیانا" بیشتر ایرادات و اشکالات فیلمو میبینه تا لذت بردن از فیلم .
اینهمه روده درازی کردم تا بگم یه وقتایی شاید ندونستن بعضی چیزا خیلی هم بد نیس .
مثلا اگه همه خلایق کاملا از پشت صحنه و چگونگی فیلم سازی و حقه های سینمایی و ...مطلع بودن آیا دیگه میتونستن اینجوری با دیدن یه فیلم اکشن هیجان زده بشن یا با دیدن صحنه های غمناک و مثلا مردن قهرمان فیلم اینهمه اشک بریزن ؟