Desire knows no bounds |
Wednesday, January 27, 2010
هر تصويری پتانسيل پورنوگرافیشدن را داراست. هر تصويری نهايت ميل بيننده به ديدن ابژه را برمیانگيزد.
در نقاشیهای برهنهی «پير بونار»، توقعی که از تماشای اندام برهنه داريم برآورده نمیشود. در بازنمايی بدن، صرفن اجزای بیاهميت آن بدنهای برهنه به تصوير کشيده میشود: دو جفت ساق پای برهنه در حمام... تا زمانی که هستهی درونی ابژه بازنمايی نشود، تشنهگی بيننده مدام تحريک میشود بیکه برآورده شود. اين دستيابی به هستهی سخت فقط در پورنوگرافی اتفاق میافتد. در برهنهگی کامل و بیواسطه، آنهم فقط در مقابل عکاس، نه مقابل چشمان بينندهی عکس. رولان تارت |
Comments:
بعضی ها از اینکه این تشنگی رو ایجاد کنن ولی جوابگو نباشن لذت میبرن
Post a Comment
|