Desire knows no bounds
|
Desire knows no bounds |
|
Monday, December 13, 2010
غرغرکنان و بدوبی‌راه‌گویان تسلیم شدم اززیر پتو بیام بیرون بس‌که آقاهه دست‌شو از رو زنگ برنمی‌داشت و نمی‌رفت پی کارش. آماده‌ی گازگیری بودم که دیدم یه جفت بوت قهوه‌ای سوخته‌ی خخخخ تو یه جعبه‌ی خیلی قرمزِ گنده اومده دم در خونه‌مون، بی‌که تولدم باشه.
|
|
Comments:
نمره کفشت چنده؟
# |
 M | 13/12/10 2:29 PM
اگه جز تمرینای نوشتنت بود که هیچی، اگه واقعی بود که حسودم!
Post a Comment
# |
 Sahra | 14/12/10 4:34 PM |