Desire knows no bounds |
Monday, February 18, 2013
در ستایشِ یقهاسکیستیزی
سکس و خنده شاید رابطهساز باشند برای من ولی سکوت رابطه نگهدارم است. هیچ رابطهای بیشتر از چندماه (ماه عسل جریان) دوام پیدا نمیکند اگر مدام مجبور به کار دوتایی کردن باشم. اگر مدام موظفم کنند برای تنویر افکار عمومی همه جا باهم برویم و همه عکسهایمان دوتایی/سهتایی باشد. که همه سفرها دوشادوش هم باشیم. که اگر یکی نخواست جایی برود دیگری هم نرود و بغ کند. من هرچقدر که پارتنر/دوست هایم از من فضای سکوت بخواهند بهشان میدهم. تمام تلاشم را میکنم که نشان بدهم عزیزند ولی حق دارند بروند هفته هفته . ساکت باشند. تنها سینما و بار بروند. که مجبور نیستند همهجا با من بیایند. همه جا باهم برویم. همیشه باهم باشیم. سکوت مهم است برای من. برای خیلیها نیست. حتی آزاردهنده است. دوام همه روابطم با آدمها/کار/پارتنر به سهم سکوتی که به من میدهند بستگی دارد. حتی بچهام هم این حق را برای من قائل شدهاست. همین الان که میآمدم کافه گفت کجا گفتم میرم کافه کتاب بخونم. نگفتم میروم دکتر مثلا. او هم نگفت من هم بیام. نگفت چرا من را نمیبری. گفت خب. خیلی عاشقشم که انقدر یقه اسکی نشده است در زندگی من. اصل نوشته را اینجا بخوانید، روزی سه بار. |
Comments:
Post a Comment
|