Desire knows no bounds
|
Desire knows no bounds |
|
Saturday, May 25, 2013 
زنگ می‌زنم تولدشو تبریک بگم. به نظرم دلم هم براش تنگ شده. قصدم اینه
که نایس باشم. چند دقیقه که می‌گذره اما، سؤال‌هاش که از دو سه تا بیشتر
می‌شه، دوباره تاریخ با دور تند تکرار می‌شه. ظرف ده دقیقه یادم میاد برای
چی ازش جدا شدم. کجاها و چی‌هامون با هم فرق داشت که دیگه نمی‌شد هم‌دیگه رو
تحمل کنیم. ظرف ده دقیقه تمام دل‌تنگی و نایسی‌م می‌پره و گوشی رو که می‌ذارم با خودم فکر می‌کنم آخخخخ که جدا شدن از این آدم چه درست‌ترین کار زندگی‌م
بوده.
چند شب پیشا اترنال سان‌شاین دیدیم. دوباره. دور هم. این بار فیلم عجیب به‌م چسبید. یادمه همون بار اولی که فیلم رو دیده بودم هم، دوستش داشتم، زیاد. این‌بار اما دوست‌تر داشتم‌ش، به دلایلی متفاوت‌تر. این‌بار سطح متفاوتی از روابط و بریک‌آپ‌ها رو تو کارنامه‌م داشتم و با لایه‌ی جدیدی از فیلم ارتباط گرفتم.
اگر اون سال‌ها قرار بود یه جمله درباره‌ی فیلم بگم، همانا در ستایش عشق بود لابد. این‌که نمی‌شه یه دوست‌داشتن چندین و چندساله رو بی‌خیال شد و برای همیشه از ذهن پاکش کرد. که چه‌طور اون آدم در لایه‌ها و اشکال و اشیای مختلف جا باز کرده تو زندگی‌مون، و چه طور پاک کردنش، به کل پاک کردنش این‌همه سخت و ناممکنه. و چه حیفه. و چرا اصلن؟
این‌بار اما، درست‌ترین جای فیلم نوارهایی بود که از آدم‌ها ضبط شده بود، وقتی تصمیم گرفته بودن عشق مورد علاقه‌شون رو به کل فراموش کنن. در اون لحظه، در اوج استیصال و غم و عصبانیت، ازشون خواسته می‌شد نقاط قوت و ضعف پارتنرشون رو نام ببرن. دلایل تصمیم‌شون رو با زبون خودشون بیان کنن. دلایل گاهی خیلی خنده‌دار بود. خیلی جزئی و خیلی خنده‌دار. اما خیلی درست و خیلی واقعی. و درست‌تر این‌که می‌بینی رابطه‌ای اون‌همه فانتزی، اون‌همه پرشور، درست به همین دلایل کوچیک و معمولی از هم گسسته می‌شه، می‌پاشه تا جایی که تو تصمیم می‌گیری تمام جزئیات و حواشی رو فراموش کنی. که همه‌چیز رو، که یه عمر رابطه رو، یه عمر خاطره و یادگاری رو بریزی تو دو تا کیسه زباله و بخوای از همه‌چیز دور شی. کنده شی. پاک شی. خلاص.
یه صحنه بود توی رمان عشق سال‌های وبا، که عشق زن به واسطه‌ی مانده‌ی بقایای مدفوع همسرش روی لبه‌های کاسه توالت شروع می‌کرد به فروپاشی. همون. به نظرم این درست‌ترین تعبیر از خرده‌جنایاتیه که رابطه رو از تو می‌خوره و روح رو نه در انزوا، که در ملأ عام می‌خراشه و نابود می‌کنه.
|
It's truly important to me.
:]
carpediem1@gmail.com