Desire knows no bounds
|
Desire knows no bounds |
|
Wednesday, September 4, 2013 گفت همون اوایل که گفتی ژاپن زندگی کردی، خیلی تعجب کردم. باورش سخت بود. بعد دیدم راست میگی، چون اسمایی که به زبون میاری، «کیتانو تاکشی»، «واتانابه کن»، «آندو تادائو»، همه رو جوری تلفط می‌کنی که فقط یه ژاپنی یا کسی که به فرهنگ ژاپن آشنا باشه این‌جوری اسم و فامیلا رو سر و ته تلفظ می‌کنه. ازون نکته‌ها که توجه کردن به‌ش از هیشکی به جز آقای گوینده برنمیاد. |
منتها ... چرا فقط به‌جز آقای گوینده هیچ‌کس توجه نمی‌کنه؟ مثل توجه به تغییر دست‌خط (با توجه به روحیات) در طول زمان
یک‌عالم از این توجه کردن‌ها رو کردیم
گاهی اما دیدم تو مسند توجه‌کننده بودن تمایزآفرین نیست. بعضی‌ها وقتی تو مسند توجه‌شونده‌اند باز نمی‌فهمند.
در کل می‌خواستم بگم شما و آقای گوینده درک مشترکی از توجه دارید، متوجه توجه می‌شید. و چی بهتر از این؟