Desire knows no bounds |
Saturday, May 21, 2016
سوتلانا الکسیویچ
گمگشتگانِ جنگ چرنوبیل متن سخنرانی در مراسم دریافت جایزه نوبل ادبیات، دسامبر ۲۰۱۵ یادم نمیآید که پس از جنگ جهانی دوم مردی در روستای ما باشد: از هر چهار مرد اهل بلاروس (روسیه سفید) سه نفرشان در جبهه یا درگیری با چریکها به هلاکت رسیدند. پس از جنگ، ما کودکان در جهان زنان زندگی کردیم. آنچه بیش از همه به یاد دارم، قصهگویی زنان از عشق بود و نه مرگ. زنان در قصهگوییهاشان، با مردانی وداع میکردند که تا روز پیش از رفتن به میدان جنگ عاشقشان بودند؛ آنها قصهی انتظارشان که همچنان ادامه دارد تا دلداده بازگردد را حکایت میکردند. سالها گذشت، اما زنان هنوز در انتظار بازگشت دلداده بودند: "برایم مهم نیست که او دست یا پایاش قطع شده باشد، بر دوشاش میکشم". نه دست... نه پا... فکر میکنم از کودکی میدانستهام که عشق چیست... اکنون ملودیهای اندوهگین همسرایان را میشنوم... مطلب کامل را اینجا بخوانید. Labels: UnderlineD |
Comments:
Post a Comment
|