Desire knows no bounds
|
Desire knows no bounds |
|
Friday, April 21, 2017
۱۲ نوامبر ۱۹۹۱
دوست عزیز من عاشق نون‌خامه‌ای‌ام، اینو دارم می‌گم چون همه‌ی ما باید به دلیلی برای زندگی کردن فکر کنیم. تو کلاس علوم، آقای اس. در مورد آزمایشی به‌مون گفت که یه موش خونگی یا موش صحرایی رو یه طرف قفس گذاشتن، و طرف دیگه‌ی قفس هم یه کم غذا. موش می‌تونست بره سمت غذا و اونو بخوره. بعد موش صحرایی یا خونگی رو گذاشتن جای اصلی‌ش و این بار به کلِ کف جایی که موش باید قدم می‌ذاشت تا به غذا برسه برق وصل کردن. این کار رو یه مدتی انجام دادن و موش بعد از ولتاژ خاصی دیگه نمی‌رفت سمت غذا. بعد آزمایش رو تکرار کردن، ولی غذا رو با چیزی عوض کردن که به موش صحرایی یا خونگی لذت زیادی می‌داد. نمی‌دونم چی بود که به‌شون خیلی لذت می‌داد، ولی حدس می‌زنم یه جور مشروب موشی بوده لابد. به هر حال دانشمندها فهمیدن که موش صحرایی یا خونگی برای این لذت، ولتاژ خیلی بالاتری رو تحمل می‌کنه. نمی‌دونم مقصود از این کار چی بود، ولی به نظرم خیلی جالب اومد. دوستدار همیشگی چارلی مزایای منزوی بودن --- استیون چباسکی (نسخه‌ی مدرن ناطور دشت، گاردین) Labels: UnderlineD |
|
Comments:
Post a Comment
|