Desire knows no bounds
|
Desire knows no bounds |
|
Sunday, April 9, 2017
خوبیِ بداهه‌نوشتن این است که آدم را خالی می‌کند از لحظه، از موضوعی که مدام توی مغزش چرخ خورده و خودش را به در و دیوار زده که بیاید بیرون، که بشود محل عبور، بشود معبر. بدی بداهه‌نوشتن اما این است که وقتی بنویسی و بپَرد، دیگر رفته. دیگر موضوع را در لحظه نوشته‌‌ای و از موضوع عبور کرده‌ای و رفته؛ فارغ از این‌که رد پایش جایی ثبت شده باشد یا نه. برای امثال من‌ای که فقط بلدند در لحظه بنویسند و لاغیر، بازنویسی پست‌هایی که گم می‌شوند، دشوارترین نوع نوشتن است.
|
|
Comments:
Post a Comment
|