Desire knows no bounds |
Saturday, July 1, 2017
پیرو پست قبلی، اگه حالتون بده این سریالو نبینین. من تو همین دو سه روز درحالیکه تو یکی از بدترین شرایط روحی زندگیمم و درحالیکهتر سعی کرده بودم تو این مدت فقط هری پاتر بخونم و از همهچی دوری گزینم، سریالو دیدم. خیلی خوشساخت و خوشپرداخت بود، به جز پایانبندیش البته، و صد البتهتر که بد بودن حالمو تشدید کرد.
حالِ بعدش حالِ بعد از دیدن فورس ماژور بود. یا بنیشمنت. یا ریترن زویا گیتسنف. لذا؟ لذا به دخترکم توصیه کردم بشینیم با هم حتما داگویل ببینیم، و فانی گیمز! (باید وزیر تدبیر بشم اصن). چرا؟ چون دخترک خیلی نایس و باملاحظهست و زیادی مراعات اطرافیانو میکنه و نیکول کیدمن توی بیگ لیتل لایز منو صاف برد سراغ نیکول کیدمن توی داگویل. داگویل؟ داگویل خودش به تنهایی یه مکتب فکریه. |
Comments:
Post a Comment
|