Desire knows no bounds |
Monday, March 16, 2020
این روزا، با کرونا و اوضاع دور و برمون، بیشتر از همیشه مطمئنم که من آدم قرنطینهم. هیچ بهم بد نمیگذره اگه قرنطینه باشم برای مدتها. اگه ماجرای کرونا نبود و استرسهای کاری نبود، این دوره بیشتر از همیشه میتونست بهم خوش بگذره.
یادمه آخرین باری که هوس کرده بودم یه مدت استراحت کامل داشته باشم، تصادف کردم، دیسک کمر گرفتم و سه ماه استراحت مطلق بودم. آخرین باری که آرزو کردم کاش یه هفته همهچی پاز شه تا بتونم به کارای عقبموندهم برسم، یه هفته اینترنت قطع شد و همهچی پاز شد، اما چون همهی کارام آنلاین و روی گوگلداکس بود عملاً نتونستم هیچکاری بکنم. لذا الانم که دارم میگم من آدم قرنطینهم، خدا میدونه ممکنه چه بلای جدیدی نازل بشه واسهم.
|
Comments:
Post a Comment
|