Desire knows no bounds
|
Desire knows no bounds |
|
Saturday, October 9, 2021 آلبوم جدید نشر موسیقی هرمس، «مرثیه‌ای برای بودن»، منو یاد دو تا از آلبوم‌های قدیمی‌ش انداخت. «به تماشای آب‌های سپید» و قبل‌ترش «نغمه‌های سکوت». اون ۲۰۶، پل میرداماد، اون وقتی که موقع ترمز دستتو گرفتی جلوم. اون وقتی که تو ترافیک پارک‌وی پتو انداختی روم. چه آدمِ خاطره‌ام من، آدمِ گذشته؛ بی‌که یادم بمونه امروزو هم تماشا کنم. امروز و فقط وقتی می‌بینم که تبدیل شده باشه به گذشته. فکر کنم همین‌جاست که آدمای نزدیک زندگی‌مو اذیت می‌کنه. فکر کنم ساخته شده‌م برای نشستن روی راکینگ چیر، تو آفتاب، با پای برهنه، با یه شال پشمی دورم، و نوشتن از گذشته گذشته گذشته. |
|
Comments:
Post a Comment
|