CARPE DIEM

Saturday, August 3, 2024

نوشتن مقابل دوربین:

احساس ایگنورشدگی کردم. احساس این که انگار فقط دارم تو مراحل یه بازی پیش می‌رم، بی‌که احساساتم در نظر گرفته بشه، بی‌که وقت کافی بهم اختصاص داده بشه. لازم داشتم در موردش باهات حرف بزنم، ولی راه گفت‌وگو بسته بود و این من رو منزوی می‌کرد. بهم حس تنهایی و طردشدگی می‌داد. درست همون چیزهایی که قرار بود خودم رو محافظت کنم در برابرش. یه جورایی حتا حس دیگنیتی‌م رو برد زیر سؤال. من دارم این‌جا چی‌کار می‌کنم؟ چی برام اون‌قدر مهمه که حاضرم خودم رو در معرض این حس قرار بدم؟ دوست داشتن؟ ماجراجویی؟ عشق؟

خودم رو برده بودم زیر سؤال. این اون چیزیه که اذیتم می‌کنه. منی که تو سخت‌ترین و بحرانی‌ترین موقعیت‌ها همیشه سعی کرده بودم مرزهای خودم رو حفظ کنم و برای خودم پرنسیب قائل باشم، حالا داشتم در معرض جریانی قرار می‌گرفتم که وظیفه و تعهد من نبود. باید طرف مقابلم هندل می‌کرد اما ناخواسته من رو در معرضش قرار داده بود و حالا اون حس ناخوشایند به من هم سرایت کرده بود. بدتر، به من هم تعلق داشت.

یادمه یه روزی با خودم عهد کردم دیگه با خودم راز حمل نکنم. وارد قصه‌هایی نشم که دلم نمی‌خواد کسی بدونه. حالا اما وسط یکی از همون قصه‌ها بودم باز. چرا؟ چون قصه‌هه رو دوست داشتم. چون قصه‌هه از جنس من بود. ولی وقتی رد پای واقعیت اومد توش، دیدم نه، از حد تحملم فراتره. یا حتا نه، حتا فراتر از تحمل هم نه، دیدم دلم نمی‌خواد این آدمی که این‌جا ایستاده من باشم. دلم نمی‌خواد این نقش رو بازی کنم.

حوصله‌ی حرف زدن جلوی دوربین رو ندارم. آزرده‌م. دقیقا از چی؟ نمی‌دونم. از دست تو؟ آره، بخشی‌ش.انتظار داشتم رفیق‌تر باشی از دفعه‌ی قبل، صمیمی‌تر، نزدیک‌تر. دورتر بودی اما و مشغول‌تر. داشتم لابلای لحظه‌هایی که با هم بودیم پیدات نمی‌کردم. نمی‌تونستم دست بزنم بهت. انگار داشتم تو یه صحنه‌ای از زندگی‌ت که تصادفاً جلوی چشم من بود تماشات می‌کردم. متعلق به من نبودی. انگار من فقط یه ماجرا بودم برات که داشتی تجربه‌ش می‌کردی. عین یه جلسه که باید واردش شی، سپری‌ش کنی، و بیای بیرون بری به باقی زندگی روتین‌ت برسی. این حس من بود. این حس رو تو بهم دادی. نه به خاطر اتفاقی که افتاده بودها، نه. یه جای دیگه‌ای از رفتارت این حس به منتقل می‌شد. یه جای خیلی شخصی‌تری.

خلاصه کنم؟ به قدر کافی -اون‌قدرها که می‌گفتی، اون‌قدرها که خیال می‌کردم- دوستم نداشتی.

Comments: Post a Comment