Desire knows no bounds |
Saturday, October 24, 2009
بعد یکی از تفریحات سالم من تو سووپرمارکتا اینه که برم واستم دم صندوق و خریدای مردمو تماشا کنم.
که محتویات سبدخرید ِ مردم، حرف میزنند با آدم. مثلا میبینی یکی کلمبروکلی داره تو سبدش و ساقهی کرفس و شیرسویا و نونسبوسدار و روغنزیتون و جوانهی گندم. یعنی طرف ازین جوندوستهای سلامت و تندرست ِ خسته کنندست. بعد یکی دیگه همهی اینهارو داره بهاضافهی یهبسته پاستیل یا شکلاتفندقی. اینم جوندوسته، ولی خستهکننده نیست و آدم قابل معاشرتیه. یکی هم میبینی که تا خرتناق سبدش پر چیپس و بستنی و شکلات و کنسروجات و سوسیسکالباس و مرغسوخاری و نوشابست. یعنی محض رضای خدا یه بطری شیر یا چمیدونم یهبسته ریحون تو سبدش نیست. خوب اینو با تاثر تماشا میکنی و فکر میکنی تا ده سال آینده سینهی قبرستون خوابیده لابد. اونوخ اینجوریه که میگم تو سووپرمارکت میشه آدمارو شناخت. بعضی آدما خیلی خوشسووپرمارکتند مثلا. آدمو بهوجد میارند بسکی ماجراجوئند و همهچیو زیر و رو می کنند. ذائقهی کول و منعطفی هم دارند و از طعمها و رنگها و اقلام جدید استقبال میکنند. بعضیها عوضش محافظهکارند. جسارت تِست کردن چیزای جدیدو ندارند. سالهاست که شامپوی خمرهای زدند به سرشون و راضی بودند و هیچوخ نخواستند شامپوی تخممرغی رو هم امتحان کنند. یا همیشه ماکارونی رشتهای خریدند و تاحالا وسوسه نشدند ازونائی که شکل جونور داره و رنگوارنگه بخرند. چمیدونم، هیچوخ نخواستند شیرمیوهای بخورند. یا پنیر گردوئی. خریدشون کلاسیکه به عبارتی. همیشه سبدشون یهجوره. [مطلب کامل] |
Comments:
آدم ها رو از نگاه کردن به کیسه های زباله اشون هم میشه شناخت! باور کن. فردا شب که داشتی میرفتی خونه از کنار کیسه زباله ها آروم رد شو خوب توشون رو نگاه کن ببین چقدر به اطلاعاتت درباره ی همسایه هات اضافه میشه. جدی. اصلآ به نظر من شناسنامه ی خانوادگی اند این کیسه های زباله!
جالب بود .جالبتر اینکه کاملش را خواندیم و نشانی ی صاحبش هم یاد گرفتیم . مرسی از شما .
Post a Comment
|