Desire knows no bounds |
Sunday, August 15, 2010
یه صحنه بود تو «کاغذ بیخط»، که هدیه تهرانی تو ماشین داشت تمرین میکرد با چه لحنی سلام کنه. یادمه اون سالها که فیلمو دیده بودم با خودم فکر کرده بودم وا، یعنی که چی! امروز زیر دوش یه لحظه به خودم اومدم و دیدم دارم دقیقن همون کارو میکنم. موقعیتها رو با هم مقایسه کردم و به این نتیجه رسیدم که هه، اینجوریاست الاغ.
|
Comments:
tajrobehi moshabe ini ke gofti ba sahneie ke hedie tehrani tu 4shanbesuri mige bu sho mide dashtam
تمرین لحن خوراکمه. مخصوصا صبح ها که از خواب پا میشم، واسه اینکه صدام باز بشه
Post a Comment
|