Desire knows no bounds |
Wednesday, December 5, 2012
ما دچار عارضهی امیدیم. ما، آدمهای ۶۸، و امید همان امیدی است که در نقش پرولتاریا گنجاندهاند. این عارضهی امید را در ما هیچ قانونی، هیچ کسی و هیچ چیزی علاج نمیکند.
نوشتن، همین و تمام --- مارگریت دوراس |
چهقدرم ناراحت بودم که چرا هیچوقت کامنت نذاشته بودم من.بهرحال خوشحالم هستی اینجا باز.
من خواننده وبلاگت نیستم. یه چیزیو تو گوگل سرچ میکردم که از این جا سر در آوردم. طرح صفحه ات رو که دیدم کلا از خوندن منصرف شدم. واسه چی کار آقای اولدفشن رو دزدیدی؟؟؟؟؟؟
کارت خیلی کثیف بود.